Do sprzedania mam porcję - 20 gram grzybka tybetańskiego ( znanego też jako grzybek kefirowy, tybetańskie ziarna kefirowe). Przepis na kefir tybetański, potrzebna będzie 1 łyżka ziaren na 0,5 l mleka. Specjalistyczna literatura podaje, że kefir najlepiej fermentuje przy zawartości ziaren wynoszącej około 5 proc. W kefirze obecny jest alkohol, którego poziom może przekroczyć dopuszczalną dla napojów bezalkoholowych granicę 0,5 proc. Do przygotowania napoju zalecane jest użycie mleka pełnotłustego i jeśli to możliwe - surowego (nieprzetworzone, niepasteryzowane, prosto od krowy). Udaje się też zrobić kefir z mleka odtłuszczonego, pasteryzowanego, a nawet pasteryzowanego metodą UHT, mleka koziego, krowiego, a także homogenizowanego. Ziarna kefiru nie powinny mieć styczności z metalem. Długotrwały kontakt z metalową powierzchnią może wywołać korozję, tak jak w przypadku każdej fermentacji z udziałem kwasu. Niektórzy jednak uważają, że nawet chwilowy dotyk metalu (np. sitka) może zniszczyć ziarna kefiru.
Sposób przygotowania:
1. Włóż grzybki tybetańskie do słoika.
2. Zalej ziarna kefirowe mlekiem. Nie należy napełniać słoika całkowicie, ponieważ produkcja dwutlenku węgla może wywołać wzrost objętości. Nie potrzeba ani podgrzewania, ani regulacji temperatury (choć kefir fermentuje szybciej, jeśli lekko podgrzejemy mleko wyjęte z lodówki do temperatury otoczenia).
Postępuj zgodnie z instrukcją, pamiętając, że ziarna kefirowe namnażają się w ciągu 20-24 godzin, zanurzone w świeżym mleku (przedtem trzeba grzybek opłukać w zimnej wodzie). Procedurę należy codziennie powtarzać – naczynie i grzybek myć do czysta.
3. Można szczelnie zamknąć słoik (wówczas wytworzy się ciśnienie) lub tylko luźno nałożyć pokrywkę na słoik. Inni radzą przykryć słoik gazą i zabezpieczyć gumką recepturką.
4. Należy odstawić słoik na 24 godziny. Kefir powinien fermentować w temperaturze pokojowej z dala od bezpośredniego dostępu do światła słonecznego.
5. Należy często potrząsać słoikiem lub mieszać mleko (ale łyżką drewnianą - nie metalową). Aktywność drobnoustrojów skupia się na powierzchni ziaren, więc mącenie roztworu ma na celu rozprowadzenie mleka i ziaren po całym naczyniu i przyspieszenie tym samym ich działania.
6. Kefir będzie gotowy, gdy zgęstnieje. Zwykle następuje to po 24 godzinach, a jeżeli temperatura w pomieszczeniu jest niższa (lub gdy wolicie kwaśniejszy kefir), po dłuższym okresie. Przed wyjęciem ziaren można raz jeszcze potrząsnąć słoikiem. Ziarna należy wyjąć łyżką, zwłaszcza gdy są duże, albo można odcedzić je w durszlaku.
7. Po tym czasie kefir przemieszać i grzybka odcedzić na sitku. Grzybek tybetański (kefirowy) - gdzie kupić? Jaka jest cena?
Grzybek tybetański można kupić w sklepach internetowych lub na aukcjach internetowych lub dostać od znajomych, którzy wyhodowali grzybka – szybko się rozrasta, więc można się nim podzielić.
Grzybek tybetański - jak hodować ziarna kefirowe?
Po odcedzeniu kefiru od ziaren należy włożyć je do czystego słoika, zalać świeżym mlekiem i kontynuować produkcję. Dodatkowe ziarna można przechowywać do późniejszego wykorzystania, bez potrzeby regularnego karmienia. Wystarczy je zasuszyć.
W tym celu ziarna należy wypłukać, osuszyć na chłonnym papierze i wysuszyć na słońcu lub w suszarce ustawionej na niską temperaturę. Można spowolnić metabolizm ziaren, wkładając je do lodówki, ale po tygodniu i tak trzeba będzie je nakarmić albo przeprowadzić ich hibernację, umieszczając je w zamrażarce. Należy jednak pamiętać, że ziarna kefirowe działają najlepiej i są najzdrowsze, gdy nieustannie pracują, regularnie otrzymując pokarm.
Zdrowe ziarna kefirowe cechują się tym, ze szybko rosną i rozmnażają się. Gdy ich proporcje w stosunku do mleka wzrosną, kefir będzie fermentował coraz szybciej. Powinno się usunąć nadmiar ziaren, by ich ilość w mleku nie przekraczała 10 proc. W związku z tym każdy, kto hoduje ziarna kefirowe i regularnie produkuje kefir, będzie miał w końcu nadmiar ziaren. Można się nimi podzielić z innymi osobami.
Najtrudniejsze jest zyskanie rytmu produkcji. Po oddzieleniu dojrzałego kefiru od ziaren najlepiej użyć ich do produkcji kolejnej porcji. Hodowanie ziaren kefirowych wymaga ciągłej uwagi. Jeśli nie będzie się karmić ziaren - umrą - rozpuszczą się w zakwaszonym kefirze.
Martwe ziarna kefiru to podłoże dla zupełnie innych form życia: obserwuje się wówczas cuchnącą papkę mało znaczących grzybów i bakterii wciąż metabolizujących składniki pokarmowe, żerujących na pozostałościach dawnych struktur, ale nie posiadających już zintegrowanej formy.